Jehannes Passy

In de Veertigdagentijd worden her en der de nodige Passies opgevoerd. De Matteüspassie, in alle nodige vertalingen en bewerkingen kent in Nederland een rijke traditie. Straks, zo rond het Paasweekend, zit de Grote Kerk van Naarden weer vol met kabinetsleden en volksvertegenwoordigers.

Gisteren zaten mevrouw Frits en ik in de Grote of Jacobijner Kerk in Leeuwarden. Daar werd de Fryske Jehannes Passy opgevoerd. Dit moderne klassieke stuk was gecomponeerd door Hoite Pruiksma, die ook de dirigent was van dienst.

Een passie vertelt het einde van Jezus' leven op aarde. Dat wil zeggen: de uren dat Hij door Pontius Pilatus werd veroordeeld, werd gekruisigd en werd begraven. Wat mij tijdens de uitvoering van deze Passy opviel, was de tegenstelling met het zien.

Zie de mens, zie de Koning, zie!

Dat klonk vooral tijdens deze passie. Dat is een spiegel voor de proloog uit het evangelie van Johannes. Daarin heeft de evangelist het over de Zoon des Mensen, die onder ons heeft gewoond, 'getabernakeld' (Johannes 1: 14).

We hebben het gezien. Aanschouwd. De duisternis ook, die heeft de Zoon, de Morgenster, ook gezien. Maar helaas - niet in haar macht gekregen.

Als dat het is wat wij in deze vastentijd oppikken, is dat al heel wat.

Tom Egbers

Journalist en presentator Tom Egbers vertrekt komende zomer bij de NOS. Hij gaat niet met pensioen, maar blijft werken. Wat dat werken precies inhoudt, zegt hij niet tegen het AD. Het kan dus van alles zijn.

Ik hoop dat Egbers weer gaat schrijven. Hij heeft drie boeken op zijn naam staan. Of nou ja, in mijn boekenkast staan drie boeken van zijn hand. De eerste is De Zwarte Meteoor, over de Zuid-Afrikaanse Heracles-voetballer Steve Mokone. Dit boek verscheen in 1995. Vijf jaar later werd het boek verfilmd; Ernst Jansz schreef er het lied Mooie Schoenen voor.

In 2002 kwam het vervolg op De Zwarte Meteoor: Twaalf Gestolen Jaren, over de gevangenisstraf die Mokone heeft uitgezeten. Indrukwekkend verslag over 'hoe De Zwarte Meteoor ten onder ging in New York'.

Het derde boek van Egbers in mijn kast is Rory Storm - Hoe de koning van Liverpool werd onttroond door The Beatles. Dit boek is uit 2012.

Egbers is een onderhoudende auteur. En schrijven is ook werken. Als hij dat nou blijft doen, is dat een mooie invulling van zijn werkzaam leven.

Titaantjes

Sinds vorig jaar lees ik mee met de ND Boekenclub. Zes boeken per jaar, om de twee maanden een nieuw boek. Heel actief ben ik niet, maar ik lees de boeken wel. Sommige boeken ken(de) ik al, wat een kwestie van herlezen is. Maar sommige boeken kende ik niet, zoals Nescio.

Zijn verhalenbundel De Uitvreter, Titaantjes en Dichtertje was in 2025 het eerste boek. Titaantjes begint met de zin 'Jongens waren we - maar aardige jongens'. Dit komt ook terug in het nummer Aardige Jongens, dat Henny Vrienten in 2008 opnam met Henk Hofstede en Frank Boeijen: Jongens waren we, aardige jongens, maar bij lange na geen kerels'.

Het zijn mooie dwarsverbanden tussen literatuur en muziek.

Dichter der Nederlanden

Na 25 jaar verdwijnt de titel Dichter des Vaderlands. De functie blijft overigens wel bestaan, maar dan onder de titel Dichter der Nederlanden. De titel zou niet meer passen, zo lees ik over de naamswijziging.

Dat zal wel. Ik denk aan Frenk der Nederlanden, en vraag me af wat hij vindt van deze verandering. Hij krijgt er beroepshalve opeens veel familie bij. Waar hij niet eens om gevraagd heeft.