maandag 27 november 2023

Kronieken #1 | Laatste kerkelijke week

Afgelopen zondag was het de Eeuwigheidszondag. In veel protestantse kerken zijn de gemeenteleden herdacht, die tussen de vorige Eeuwigheidszondag en deze editie zijn overleden. Je kunt het de protestantse versie noemen van Allerzielen.
De dag van Eeuwigheidszondag is niet willekeurig gekozen. Het is namelijk de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Het kerkelijk jaar begint altijd met de eerste Adventszondag, de periode ter voorbereiding op het Kerstfeest.
Wat lees je in de week tussen Eeuwigheidszondag en Eerste Advent? Het is nog te vroeg voor een advents-dagboek. Maar het is weer te laat voor iets over rouwen en sterven. Misschien is zo'n week als deze dan ook geschikt voor een contemplatie, om te mijmeren.
Dat past wel in de donkere dagen, die zich nu steeds meer manifesteren.
Ondertussen is de week van de verkenning, de eerste fase van de kabinetsformatie, gebroken in de knop. PVV-senator Gom van Strien is bij het krieken van de dag alsnog opgestapt als verkenner. Afgelopen weekend kwam hij in opspraak, wegens vermeende fraude. Of Van Strien daadwerkelijk gefraudeerd heeft, is aan de rechter.
Mogelijk wordt Ronald Plasterk de nieuwe verkenner.
Plasterk was namens de PvdA in twee kabinetten minister. In het vierde kabinet van Jan Peter Balkenende (2007-2010) was hij de bewindspersoon op Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, in Mark Rutte's tweede ambtstermijn (2012-2017) voerde Plasterk het bewind op het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.
Tegenwoordig is Plasterk columnist in dagblad De Telegraaf. Maar Plasterk is niet de enige socialist die overstapt naar een rechtse partij (of omgekeerd). Margot Kraneveldt-van der Veen was tussen 2003 en 2006 Tweede Kamerlid voor de Lijst Pim Fortuyn, maar stapte op om een overstap te maken naar de Partij van de Arbeid. Voor die laatste partij zat zij twee keer in de Kamer, tussen 2007 en 2010 en als vervanger in 2012. Nu zit zij in de gemeenteraad van Zoetermeer, samen met die andere ex-LPF'er Hilbrand Nawijn (met zijn Lijst Hilbrand Nawijn).
Eduard Bomhoff was jarenlang lid van de PvdA, toen hij in 2002 werd gevraagd om minister te worden voor de LPF. Dat deed de hoogleraar monetaire economie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Hij werd minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en vice-premier namens het LPF-smaldeel. Maar Bomhoff kreeg het aan de stok met partijgenoot Herman Heinsbroek, die als minister verantwoordelijk was voor Economische Zaken.
Beide bewindspersonen traden een dag na de begrafenis van prins Claus af - en het eerste kabinet van Balkenende struikelde al in minder dan 90 dagen. Over die periode schreef Bomhoff het boek Blinde Ambitie.
Misschien is dat boek wel een aanrader voor deze week.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten