Al een paar dagen wordt vuurwerk afgestoken. Het begint een week voor de jaarwisseling, en in crescendo gaat het vuurwerk afsteken door. Over zo'n twaalf uur is dit kalenderjaar ten einde. Dan begint 2025 - geen idee wat dat jaar zal brengen.
Vandaag geen uitgebreid jaarverslag, geen notulen over 2024. Wel een kort overzichtje. Want het afgelopen jaar heb ik niet stilgezeten, als het gaat om boeken en muziek. Daarom in willekeurige volgorde wat titels die me bij blijven van de afgelopen 52 weken.
In juli was ik met mijn broers en zwagers een weekend op pad. Dat doen we elk jaar. Twee nachten en drie dagen op locatie. Iedereen neemt dan muziek mee om te delen. Mijn oudste broer had een boek voor me meegenomen, De Vuuraanbidders van S. Vestdijk.
Eerste druk, 1947. Het is een roman over de Tachtigjarige Oorlog. De eerste zin uit De Vuuraanbidders luidt: "Over Prins Maurits sprak mijn vader zelden genoeg."
Voor mijn oudste broer reden genoeg om al zijn broers een eerste druk van het boek cadeau te doen.
In het afgelopen jaar heb ik meegelezen met de boeken van de ND Boekenclub. Zes titels kwamen weer op mijn nachtkastje te liggen. In januari en februari was dat 1984 van George Orwell. In maart en april lazen we Gilead van Marilynne Robinson. In mei en juni was het de beurt voor de Etty Hillesum-biografie van Judith Koelemeijer. Genereatie Angststoornis van Jonathan Haidt was het boek voor juli en augustus. Van Gaspard Koenig lazen we in september en oktober Humus. En in de laatste twee maanden van 2024 was Frank de Roo's vertaling van De Navolging Van Christus (Thomas á Kempis) het te lezen boek.
Dan heb ik het nog niet eens over de boeken die ik met de Literatuurkring las. Zoals over Suster Bertken, een boek van predikant Frans Willem Verbaas. Van Nico Dijkshoorn lazen we De Tranen Van Kuif Den Dolder. Ook Het lied van ooievaar en dromedaris van Anjet Daanje stond op onze leeslijst.
Wat betreft muziek moest ik het dit jaar hebben van één box: The 1974 Live Recordings van Bob Dylan (en The Band). Het zijn de opnames van de tournee die Dylan in 1974 heeft gedaan. Het was de live-comeback van Dylan, die in de acht jaar hiervoor als een heuse huisvader leefde.
Ongetwijfeld vergeet ik nu nog titels om te delen. Dat maakt niet uit. Want een onvolledig lijstje is óók een lijstje. En vanuit dit overzichtje associeer ik weer verder. Op naar nieuwe boeken en muziek. Geen idee wat 2025 zal brengen, maar hopelijk weer net zulke verrassende titels als het afgelopen jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten