Op het Sinti- en Romamonument aan de Vondelstraat in Den Haag zouden namen van slachtoffers van de razzia tijdens de Tweede Wereldoorlog onvolledig zijn of in zijn geheel ontbreken. Volkszanger Rein Mercha zet zich samen met de Haagse fractie van D66 in om de ontbrekende namen op de gedenksteen te krijgen. "Mijn familiegeschiedenis is de rode draad in mijn leven."
Nu ben ik niet heel bekend met het werk van Mercha. Er zijn dagen dat ik niet naar zijn muziek luister. Maar zijn inzet is hem te prijzen. We bagatelliseren niks als we zeggen dat niet alleen de Joden, maar ook de zogenoemde zigeuners hebben geleden onder de terreur van Hitler en zijn trawanten.
Zoni Weisz schreef het autobiografische boek De vergeten holocaust over de vervolging van de Sinti en de Roma. Eerder al kwam journalist Aad Wagenaar met het boek Settela -Het meisje heeft haar naam terug. Het is dat meisje met een hoofddoek, dat uit de treinwagon kijkt. Het is de trein die door Rudolf Breslauer is gefilmd in opdracht van kampcommandant Gemmeker.
De oorlog is sowieso een thema dat mij bezig houdt. Een hele billy-boekenkast staat vol met literatuur over de Tweede Wereldoorlog. Als ik iets lees in het nieuws over deze periode, kijk ik of ik iets vindt over dat onderwerp.
Zoals over het Amsterdams vervoerbedrijf GVB en de gemeente Amsterdam. Zij storten 100.000 euro in een fonds in verband met de rol die het vervoerbedrijf heeft gespeeld bij de deportatie van Joden in de Tweede Wereldoorlog. Ook komen bij drie tramhaltes gedenktekens.
Twee boeken trek ik uit de kast. Het boek Buitengewone Transporten en het boek De Nederlandse Spoorwegen In Oorlogstijd. Over het 'openbaar vervoer', dat zich ten dienste stelde van de bezetter. Niet om gemakkelijk van a naar b te gaan, maar om bevolkingsgroepen te laten verdwijnen.
Zo ging dat. En die wond is nog altijd niet geheeld, maar een open wond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten