Vandaag is het 30 jaar geleden dat de Bosnische enclave Srebrenica viel. Wat volgde was de moord op 8.373 moslims, vooral mannen en jongens. De grootste genocide op Europees grondgebied sinds de Tweede Wereldoorlog.
Zeven jaar later viel het tweede kabinet van Wim Kok op het rapport hierover, dat historicus Hans Blom, als directeur van het NIOD, publiceerde. Het was het begin van mijn politieke leven.
Ongetwijfeld is dit drama in muziek gebracht. Vooral in voormalig Joegoslavië, vermoed ik. In Nederland ken ik niet zoveel muziek over de val van Srebrenica.
Wel twee boeken. In ieder geval twee boeken die bij ons in de boekenkast staan. Het eerste boek is het oorlogsdagboek van Piet Hein Both. Onder redactie van ND-redacteur Herman Veenhof verscheen dit boek in 1995 in de boekhandel. Adjudant Both werkte vn januari tot juli 1995 in de enclave, als onderdeel van Dutchbat-III. Een persoonlijk relaas van dit grootse drama.
Het andere boek heet Exit, en is geschreven door Baukje Lieman. Dat is de schrijversnaam van Baukje Huizenga, die ik ooit interviewde voor de Heerenveense Courant. Dat interview leverde niet op wat vooral Baukje had verwacht. De teleurstelling van mijn kant, als leerling-journalist, was groot.
Baukje heeft zes jaar in Joegoslavië gewoond. Zij tekende voor haar boek Exit het verhaal op van Ibro Mensuri. Het is een van die vele indrukwekkende verhalen uit deze periode.
Nog maar 30 jaar geleden. Maar het voelt als gisteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten